Gister heeft het Algemeen Dagblad een artikel geplaatst over gezinshuizen (Parool heeft dit artikel ook geplaatst). In het artikel komt Henrique, de gezinshuisouder verbonden aan Altra, aan het woord.
Henrique probeert ‘haar’ tienermoeders een zo normaal mogelijk leven te laten leiden. Hoewel haar handen vaak jeuken, laat ze de meiden hun eigen kind verzorgen. ,,Soms heb ik de neiging om te zeggen: ‘geef maar hier, ik doe het wel’. Maar ik weet dat ik dat echt niet moet doen. Ze moeten zichzelf leren redden.’’ De moeders hebben een eigen woonkamer, maken zelf hun eten en slapen met hun kind op een eigen kamer. Henrique en haar man zijn er voor hen als ze hulp of begeleiding nodig hebben. ,,Als ze iets doen wat niet hoort, spreek ik ze daar op aan,’’ vertelt Henrique. ,,Ik probeer ze te laten nadenken en leg uit hoe en waarom ze het beter anders kunnen doen.’’ Een gezinshuisouder moet 24 uur per dag, 7 dagen in de week klaarstaan voor de jongeren. Makkelijk is dat niet altijd, zegt Henrique. ,,Tegen mijn man moet ik vaak zeggen: ‘je bent hun vader niet’. Anders dan toen wij onze eigen zoons opvoedden, zijn deze meiden al gevormd. Ze moeten hun eigen keuzes maken.’’
Over gezinshuizen
In een gezinshuis voor jonge moeders wonen drie meiden met hun kind bij een gezinshuisouder. De moeders krijgen dagelijkse begeleiding en coaching van de gezinshuisouder en ambulante hulp van een hulpverlener van Altra. Het streven is dat ze er maximaal een jaar wonen. Daarna gaan de moeders meestal naar een trainingshuis of begeleid wonen. Een gezinshuis biedt meer stabiliteit en rust, zodat de meiden meer energie overhouden voor het opbouwen van hun leven.
Meer weten over het worden van een gezinshuisouder? Klik hier.
